- алакеугім
- Ала көлеңке, таң ата бастаган кез.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
алакеугім — (Қ орда: Қаз., Қарм., Арал) алакеуім, күн батып, қараңғы түсе бастау. Зина Ивановтың а л а к е у г і м д е келгеніне қуанып, ішінен алғыс айтумен тұр (Ә. Нұрп., Күт. күн., 67) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі